老乞翁古诗赏析

朝代:明代

作者： 卢若腾

全文:

老翁号乞喧，手携幼稚孙；问渠来何许，哽咽不能言。

久之拭泪诉，世居濒海村；义师与狂虏，抄掠每更番。

一掠无衣谷，再掠无鸡豚；甚至焚室宇，岂但毁篱藩。

时俘男女去，索赂赎惊魂；倍息贷富户，减价鬻田园。

幸得完骨肉，何暇计饔飧；彼此赋役重，名色并杂繁。

苦为两姑妇，莫肯念疲奔；朝方脱系圄，夕已呼在门。

株守供敲朴，残喘岂能存！举家远逃徙，秋蓬不恋根；

渡海事行乞，冀可活晨昏。我听老翁语，五内痛烦冤；

人乃禽兽等，弱肉而强吞。出师律不肃，牧民法不尊；

纵无恻隐心，因果亦宜论。年来生杀报，皎皎如朝暾；

胡为自作孽，空负天地恩！

拼音:

lǎo wēng hào qǐ xuān, shǒu xié yòu zhì sūn wèn qú lái hé xǔ, gěng yè bù néng yán. jiǔ zhī shì lèi sù, shì jū bīn hǎi cūn yì shī yǔ kuáng lǔ, chāo lüè měi gēng fān. yī lüè wú yī gǔ, zài lüè wú jī tún shèn zhì fén shì yǔ, qǐ dàn huǐ lí fān. shí fú nán nǚ qù, suǒ lù shú jīng hún bèi xī dài fù hù, jiǎn jià yù tián yuán. xìng de wán gǔ ròu, hé xiá jì yōng sūn bǐ cǐ fù yì zhòng, míng sè bìng zá fán. kǔ wèi liǎng gū fù, mò kěn niàn pí bēn cháo fāng tuō xì yǔ, xī yǐ hū zài mén. zhū shǒu gōng qiāo pǔ, cán chuǎn qǐ néng cún! jǔ jiā yuǎn táo xǐ, qiū péng bù liàn gēn dù hǎi shì xíng qǐ, jì kě huó chén hūn. wǒ tīng lǎo wēng yǔ, wǔ nèi tòng fán yuān rén nǎi qín shòu děng, ruò ròu ér qiáng tūn. chū shī lǜ bù sù, mù mín fǎ bù zūn zòng wú cè yǐn xīn, yīn guǒ yì yí lùn. nián lái shēng shā bào, jiǎo jiǎo rú cháo tūn hú wéi zì zuò niè, kōng fù tiān dì ēn!