【双调】新水令_搅闲风吹散古诗赏析

朝代:元代

作者： 关汉卿

全文:

搅闲风吹散楚台天，天对付满怀愁闷。您那里欢娱嫌夜短，俺寂寞恨长更。恰似线那风筝，绝鱼雁杳音信。

【驻马听】多绪多情，病身躯憔悴损；闲愁闲闷，将柳带结同心。瘦岩岩宽褪了绛绡裙，羞答答恐怕他邻姬问。若道伤春，今年更比年时甚。

【沉醉东风】莲脸上何曾傅粉，鬓鬅松不整乌云。口儿口店，心儿里印，捱一宵胜似三春。怕的是黄昏点上灯，照见俺孤凄瘦影。

【幺】早是我愁怀闷哽，更那堪四扇帏屏。遣人愁，添人恨，无端怨煞丹青。画得来双双厮配定，做得伤情对景。

【天仙子】一扇儿画着双通叔，和苏氏到豫章城；一扇儿是司马文君；一扇儿是王魁桂英。画的来厮顾盼厮温存，比各青春。这一扇儿比他每情更深，是君瑞莺莺。

【随煞】您团圆偏俺孤另，拥被和衣坐等。听鼓打四更过，搭伏定鸳鸯枕头儿等。

拼音:

jiǎo xián fēng chuī sàn chǔ tái tiān, tiān duì fù mǎn huái chóu mèn. nín nà lǐ huān yú xián yè duǎn, ǎn jì mò hèn zhǎng gèng. qià sì xiàn nà fēng zhēng, jué yú yàn yǎo yīn xìn. zhù mǎ tīng duō xù duō qíng, bìng shēn qū qiáo cuì sǔn xián chóu xián mèn, jiāng liǔ dài jié tóng xīn. shòu yán yán kuān tuì le jiàng xiāo qún, xiū dā dā kǒng pà tā lín jī wèn. ruò dào shāng chūn, jīn nián gèng bǐ nián shí shén. chén zuì dōng fēng lián liǎn shàng hé zēng fù fěn, bìn péng sōng bù zhěng wū yún. kǒu ér kǒu diàn, xīn ér lǐ yìn, ái yī xiāo shèng sì sān chūn. pà de shì huáng hūn diǎn shàng dēng, zhào jiàn ǎn gū qī shòu yǐng. yāo zǎo shì wǒ chóu huái mèn gěng, gèng nà kān sì shàn wéi píng. qiǎn rén chóu, tiān rén hèn, wú duān yuàn shā dān qīng. huà de lái shuāng shuāng sī pèi dìng, zuò dé shāng qíng duì jǐng. tiān xiān zǐ yī shàn ér huà zhe shuāng tōng shū, hé sū shì dào yù zhāng chéng yī shàn ér shì sī mǎ wén jūn yī shàn ér shì wáng kuí guì yīng. huà de lái sī gù pàn sī wēn cún, bǐ gè qīng chūn. zhè yī shàn ér bǐ tā měi qíng gēng shēn, shì jūn ruì yīng yīng. suí shā nín tuán yuán piān ǎn gū lìng, yōng bèi hé yī zuò děng. tīng gǔ dǎ sì gēng guò, dā fú dìng yuān yāng zhěn tou ér děng.