阳山古诗赏析

朝代:明代

作者： 高启

全文:

我登此山巅，不知此山高。但觉群山总在下，坐抚其但同儿曹。

又见太湖动我前，汹涌三十万顷烟波涛。长风吹人度层嶂，不用仙翁赤城杖。

峰回秋碍海鹘飞，日出夜听天鸡唱。中有一泉长不枯，乃是蜿蜒神物之所都。

老藤阴森洞府黑，树上不敢留栖乌。常年祷雨车，来此投今符。

灵旗风转白日晦，马鬣一滴沾三吴。岩峦苍苍境多异，樵子寻常不曾至。

探幽历险未得归，忽听钟来涧西寺。此时望青冥，脱略情尘世。

白云冉冉足下起，如欲载我升天行。古来名贤尽何有，唯有此山长不朽。

欲呼明月海上来，照把长生一瓢酒。浮丘醉枕肱，洪崖笑开口。

天风吹落浩歌声，地上行人尽回首。

拼音:

wǒ dēng cǐ shān diān, bù zhī cǐ shān gāo. dàn jué qún shān zǒng zài xià, zuò fǔ qí dàn tóng ér cáo. yòu jiàn tài hú dòng wǒ qián, xiōng yǒng sān shí wàn qǐng yān bō tāo. cháng fēng chuī rén dù céng zhàng, bù yòng xiān wēng chì chéng zhàng. fēng huí qiū ài hǎi gǔ fēi, rì chū yè tīng tiān jī chàng. zhōng yǒu yī quán zhǎng bù kū, nǎi shì wān yán shén wù zhī suǒ dōu. lǎo téng yīn sēn dòng fǔ hēi, shù shàng bù gǎn liú qī wū. cháng nián dǎo yǔ chē, lái cǐ tóu jīn fú. líng qí fēng zhuǎn bái rì huì, mǎ liè yī dī zhān sān wú. yán luán cāng cāng jìng duō yì, qiáo zǐ xún cháng bù céng zhì. tàn yōu lì xiǎn wèi dé guī, hū tīng zhōng lái jiàn xī sì. cǐ shí wàng qīng míng, tuō lüè qíng chén shì. bái yún rǎn rǎn zú xià qǐ, rú yù zài wǒ shēng tiān xíng. gǔ lái míng xián jǐn hé yǒu, wéi yǒu cǐ shān cháng bù xiǔ. yù hū míng yuè hǎi shàng lái, zhào bǎ cháng shēng yī piáo jiǔ. fú qiū zuì zhěn gōng, hóng yá xiào kāi kǒu. tiān fēng chuī luò hào gē shēng, dì shàng xíng rén jǐn huí shǒu.